-
1 sub-centuriō or succenturiō
sub-centuriō or succenturiō —, ātus, āre, to admit to a vacancy in a centuria; hence, to put in another's place, station as a substitute: in insidiis subcenturiatus, i. e. as a reserve, T. -
2 sub-centuriō or succenturiō
sub-centuriō or succenturiō ōnis, m an under office, subcenturion, L. -
3 succenturio
1.suc-centŭrĭo ( subc-), no perf., ātum, 1, v. a., to receive as a recruit into a centuria; hence, transf., to put in the place of another, receive as a substitute (very rare):2.succenturiare est explendae centuriae gratiā supplere, subicere, Plaut. ap. Saturione: succenturia, centum require, qui te delectent domi,
Fest. p. 306 Müll.: nunc prior adito tu, ego in insidiis hic ere Succenturiatus, si quid deficies, as a reserve, Ter. Phorm. 1, 4, 55; cf.: tota metaphora de re militari est. Succenturiati dicuntur, qui explendae centuriae gratiā subiciunt se ad supplementum ordinum, Don. ad. h. l.: et alia esca melior atque amplior succenturietur, Favor. ap. Gell. 15, 8, 2.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский